یادداشت Mandana between pages

        کتاب خانه‌خوانی رو تموم کردم😭
این کتاب توی ژانر ناداستان (Non-fiction) قرار می‌گیره که از اسمش مشخصه داستان و رمان نیست.
روی جلد کتاب نوشته: تجربه‌ی زندگی در خانه‌های دوره‌ی گذار معماری تهران
همون خونه‌های ویلایی که حوض و ایوون داشتن. مطمئنم این خونه‌ها واسه همه ایرانیا یه حالت نوستالژی‌ای داره حالا چه زندگی کرده باشن توشون یا نه.
این کتاب در واقع پژوهش کارشناسی ارشد علی طباطبایی هست که توی دانشگاه شهید بهشتی معماری می‌خونده و اومده مقاله‌اش رو به یه حالت کتابی در آورده که عموم مردم بتونن بخوننش که بنظرم خیلی کار جالب و خوبی بوده(از نشر اطراف هست کتاب)
حالا اصلا این کتاب چیه و چی میگه؛
توی این کتاب علی طباطبایی(در واقع توی پژوهشش) اومده تجربه‌ی زندگی مردم رو توی خونه‌ها بررسی کرده، رفته با آدم‌هایی صحبت کرده که سال‌ها ساکن یه خونه‌ای بودن و موضوع خونه‌ی خوب و زیسته‌ی مطلوب رو مورد بررسی قرار داده.
دیده که اصلا چی میشه که آدم‌ها اون حس توی خونه بودن رو پیدا میکنن و چی باعث میشه یه بنای شاید ساده و حتی با نقص و ایراد اون فضای امن رو واسه انسان ایجاد کنه.
اینکه چجوری حالات درونی انسان‌ها در ارتباط با خونه و فضایی که توش زندگی میکنن تغییر میکنه و در مقابل خونه هم تغییر میکنه با توجه به خواست و شرایط ساکنانش.
و همینطور این موضوع که "ما در خانه زندگی نمی‌کنیم بلکه با خانه زندگی می‌کنیم"
این چندتا چیز که اشاره کردم بهشون بیشترین چیزایی بودن که توی ذهن من پررنگ‌ بودن ولی توی هر فصل این کتاب با یه زبون روون به یه موضوعی مرتبط با زندگی توی خونه میپردازه که خیلی خوندنش واسه‌ی من جالب بود.
نمیدونم درموردش بیشتر از این چی میتونم بگم ولی خیلی بهتون پیشنهاد میدم که بخونیدش.