یادداشت لیلا مهدوی

                موش ها و آدم ها از اشتاین بک، داستانی رئال، با حجم کم اما ماندگار.  اشتاین بک سعی دارد در این داستان انسان را از منظر امید و البته قدرت  نگاه کند. استثمار انسان های تهی دست توسط ثروتمندان و نمایان کردن حرکت و استمرار در رویاهای دردناک جورج و لنی از زبان راوی سوم شخص یا دانای کل محدود :

-جورج، از مزرعه مون بگو.

-اون جا یه خونه برای خودمون درست می‌کنیم که هر دومون یه اتاق، واسه خودمون داشته باشیم.

با بخاری که زمستونا روشنش کنیم و تا آخر سرما خاموشش نکنیم.

البته زمینش زیاد بزرگ نیست.

عوضش حسابی کار می‌کنیم. اما شیش، هفت ساعت کافیه.

دیگه لازم نیست روزی یازده ساعت جون بکنیم.

هر چی می‌کاریم، محصولش رو واسه خودمون ور می‌داریم.

لنی مشتاقانه گفت:

-و منم مواظب خرگوشا هستم.