یادداشت Galile

        خب این دومین کتابی بود که از جناب آقای محمود دولت آبادی میخوندم و به طرز عجیبی اکنون به این نتیجه رسیدم که چقدر قلمِ آقای دولت آبادی، با آقای داستایوفسکی شباهت داره. یعنی نوع بیان درد و عمق دردی که میخوان داخل داستان هاشون نشون بدن، خیلی شبیه هم هست. نوع تاریخچه ای که برای شخصیت ها در نظر میگیرن و سرگذشت شخصیت ها و... همگی شباهتی زیاد به هم دارن(از نظر من).. و اینکه با خوندن کتاب سفر از آقای دولت آبادی و این کتاب، بیشتر به این نتیجه رسیدم که خوندن کتاب های ایرانی که نویسنده های ایرانی دارن، آنچنان هم بد نیست و خوبه که هر از چند گاهی به خودمون یادآوری کنیم که درسته ادبیات جهان و کشور های مختلف، خیلی زیبان((و موافقم که باید از ادبیات کشور های مختلف هم بخونیم))... ولی در این میان، در بین کتاب هایی که از نویسنده های به قول معروف خارجی می‌خونیم، خوبه که چند کتاب هم از نویسنده های وطنی و ایرانی زبان بخونیم🤍.