یادداشت نعیمک
1403/12/25
شان تن جزو تصویرگرانی است که کتاب‌هایش برای مخاطب بزرگسال است؛ پس این کتاب برای کودکان نیست و به طور خاص برای بزرگسال طراحی شده است. اینکه کتاب تصویری بزرگسال هم داشته باشیم برای ما که درایران هستیم عجیب است چون هر کتابی که نقاشی داشته باشد سریعاً در دسته‌بندی کتاب کودک قرار می‌گیرد.
داستان کتاب دربارۀ روزهایی است که خوب نیستند. در واقع قصه‌ای وجود ندارد بیشتر گفتارهایی از جنس درون است اما تصاویر شان تن است که به آن‌ها غنا می‌دهد. یعنی همراه کتاب می‌شویم و تصاویر بهمان کمک می‌کند گاهی درنگ کنیم. کتاب کارش این است که عجین بشود و با آن یک تجربۀ مشترک داشته باشیم. انگار یکی بنشیند و برای دردودل کنیم. کتاب قرار است بهمان کمک کند آرام‌تر شویم و این تجربه‌ای است که از دل کلمات ساده و دلنشین و تصاویری بیرون می‌آید که سهل و ممتنع است. با تمام این‌ها این شکل از کتاب‌ها را دوست ندارم یا اگر دقیق‌تر بگویم کمترین ارتباط ممکن را با آن‌ها برقرار می‌کنم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.