یادداشت مهتاب تیموری

        چیزی که من رو مشتاق کرد، خوندن داستان هایی از نویسنده های زن عرب زبانه. به شخصه از ادبیات عرب و فارسی زبانان غیر ایرانی چیز زیادی نمیدونم و برای همین اومدم سراغ این کتاب‌.به طور کلی در سطح متوسطی قرار میگیره ولی من رو ناامید نکرد چون الان میتونم بگم من یه داستان از عراق و کویت(حتی)خوندم! نزدیک بودن ریشه های فرهنگی جامعه ی عرب با خودمون باعث همذات پنداری بیشتری میشه و این قضیه رو جالب میکنه و خواننده از کتاب لذت بیشتری میبره.امیدوارم یه مجموعه‌ی اینچنینی از نویسنده های افغان و تاجیک و پاکستانی هم چاپ بشه یا اگر چاپ شده و من نمیدونم،به دستم برسه.
نوشتن زنان توی شرایط پیچیده ی اقتصادی و سیاسی و فرهنگی برای بعضی جوامع واقعا تابو به حساب میاد و در این کتاب هم میبینیم که کلمه وسیله‌ ی خوبی  برای بیان سرکوبها و نادیده‌گرفتن هاست.
نباید توقع داشته باشین یا این کتاب رو با نمونه های اروپایی مقایسه کنین...کتاب رو با شرایط فرهنگی این زنان مقایسه کنید.