یادداشت انسيه شاه مرادي

        "آرمانِ عزیز" از آنهایی بود که قلم روایتگر و نوع نگارش، دوست داشتنی اش نمی‌کند؛ بلکه فردِ روایت شده است که زینت بخشیده بر روایت ها.

از چیزهایی که دلت را می‌زند که در این کتاب پررنگ بود، تعدد روایات و یکسانی برخی اطلاعات و اتفاقات که هرکس یه رویداد واحد را چندین مرتبه به زبان خود می‌گوید؛ البته شاید همین نیز جالب باشد که بتوانی از ابعاد گوناگون بررسی کنی اما هرچیزی حدی دارد دیگر!

این ۲/۵ ستاره برای کمکی بود که به من کرد تا آرمان عزیز را بشناسم🥲:
کسی بود که واقعا به درد اسلام و انقلاب می‌خورد و از هرکاری برای رشد جامعه دریغ نمی‌کرد؛ چون طلبه ای حقیقی بود!
اخلاصی زبان زد داشت و هیچ کاری را در بوق و کرنا نمی‌کرد...
در نِموداری که رشدی ملایم رو به بالا دارد می‌زیست و اهل جوگیری نبود.
ادب او، اطاعت پذیریِ او که گفتن نمی‌خواهد... حیا و نجابتش را هم نباید از قلم بیاندازم.
ارادت و ولایت پذیری اش نسبت به حضرت آقا او را یک انقلابیِ حقیقی کرده بود و حتی در راه ولایت جان داد...
به هرچیز هم دل می‌بست وابسته اش نمی‌شد و چیزی را فدای چیز دیگر نمی‌کرد(منظم بود)
شوخ طبع و خوش اخلاق و زلال بود. او حقیقتا خودش بود (":