یادداشت فربد

        بنظرم یکی از شاخص های مهمی که در جذاب و خواندنی بودن یک اثر نقش داره استقلال در موضوع و زاویه دیدی هست که نویسنده مطرح می‌کنه؛                                                                                                   پس به نوعی میشه دنباله ها رو مرگ خلاقیت دونست!
--
مترو ۲۰۳۴ اگر چه که سعی کرده در موضوع و کارکتر قائم به خودش باشه اما همچنان ضعیف ترین کتابی بود که من در این سبک مطالعه کردم! دلیل؟ نویسنده در زمینه هایی داستان گویی رو پیش می‌بره که بنظر دستی بر آتش نداره؛ غیر از پایان بندی که مثل جلد اول کمی دور از ذهن بود، اکثر پیچش های داستانی کپی دسته چندمی از آثار دیگه هستن.
-- 
روابط بین شخصیت ها به هیچ عنوان شیمی ندارن، شخصیت ها از ابتدا داستان تا انتها سراسر سطحی هستند و با انگیزه‌هایی کلیشه ای جلو میرن و برای اغلب اونها رشد و توسعه و تغییری رخ نمیده.
-- 
در نهایت مترو ۲۰۳۴ اگر چه که در ترجمه و ویراستاری برخلاف جلد اول بسیار پیشرفت کرده، اما در داستان گویی با یک اثر ضعیف و تا حدی گنگ طرفیم. 
--
بیشتر از یک هزار صفحه در دنیا مترو بودن، برای من دلیل موجه ای هست که جلد آخر رو هم بخونم اما این جلد، با این شخصیت ها و با این داستان و ماجرا هاش بسیار دورتر از یک تجربه مفرح، لذت بخش و به یادماندنی  از مطالعه برای من محسوب شد.