یادداشت تاکومی

        با تمام سادگی ای که در نوشته‌ی روانش یافت میشد پر از رمز و راز‌های زیبای نوشتاری بود که حس خوبی به انسان میداد و شوق ادامه داستان را در تک تک صفحات حفظ میکرد. حای در صفحه‌ی آخر آن.