یادداشت امید یکتاخواه

        کتاب «سال گمشده خوان سالواتی‌یرا» نوشته‌ی پدرو مایرال، داستان خوان سالواتی‌یرا، مردی آرژانتینی که قادر به صحبت کردن نیست، را روایت می‌کند. او بیشتر عمر خود را صرف خلق یک نقاشی دیواری فوق‌العاده و عظیم می‌کند که چندین کیلومتر طول دارد. این نقاشی دیواری کل تاریخ شهر کوچک کنار رودخانه‌ی او را به تصویر می‌کشد و زندگی روزمره، رویدادهای مهم، و حتی رویاها و خاطرات را ثبت می‌کند.

پس از مرگ سالواتی‌یرا، دو پسرش به زادگاه‌شان برمی‌گردند تا به امور او رسیدگی کنند و درباره سرنوشت نقاشی دیواری تصمیم بگیرند. این نقاشی‌ها به صورت یک سری طومارهای بزرگ نگهداری می‌شوند، اما آنها متوجه می‌شوند که یک سال از نقاشی دیواری ناپدید شده است. با کنجکاوی و عزمی راسخ برای کامل کردن میراث پدرشان، آنها به دنبال طومار گمشده می‌گردند و در این مسیر به کشف رازهایی درباره پدر  و شهرشان می‌پردازند.

این رمان به بررسی موضوعاتی مانند حافظه، خانواده، هنر، و گذر زمان می‌پردازد و همچنین به چگونگی حفظ تاریخ و روایت‌های شخصی از طریق هنر اشاره می‌کند. پسران در طول سفر خود به درک عمیق‌تری از پدرشان و راه بی‌صدا اما قدرتمند او در بیان خود دست می‌یابند.

پدرو مایرال نویسنده‌ای آرژانتینی است که در سال ۱۹۷۰ در بوئنوس آیرس به دنیا آمد. او به خاطر رمان‌ها، داستان‌های کوتاه و اشعارش شناخته می‌شود و اغلب طنز، عمق احساسی و تأمل را با هم ترکیب می‌کند. مایرال با رمان «سال بیابان» (El Año del Desierto) در سال ۱۹۹۸ به شهرت بین‌المللی دست یافت و با رمان «زن اهل اروگوئه» (La Uruguaya) که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و به یکی از پرفروش‌ترین‌ها تبدیل شد، جایگاه خود را به عنوان یکی از صداهای کلیدی ادبیات معاصر آرژانتین تثبیت کرد.

آثار مایرال اغلب به بررسی موضوعاتی چون هویت، روابط و پیچیدگی‌های احساسات انسانی می‌پردازند و معمولاً در بستر جامعه آمریکای لاتین قرار دارند. رمان «سال گمشده خوان سالواتی‌یرا» (۲۰۱۱) به دلیل کاوش در موضوعات هنر، حافظه و خانواده تحسین گسترده‌ای دریافت کرد. سبک چندوجهی مایرال و توانایی او در ترکیب روایت‌های شخصی با موضوعات اجتماعی گسترده‌تر، او را به یکی از تحسین‌شده‌ترین نویسندگان نسل خود در آمریکای لاتین تبدیل کرده است.