یادداشت

        اول که در خلاصه‌ی کتاب خوندم «ادبیات گوتیک» با خودم گفتم احتمالا کتاب خوبی نیست! چون کتاب، هدیه‌ی یکی از دوست‌هام بود و خودش هم نخونده بود.
ولی فضای وهم آلود کتاب طوری بود که طی پنج ساعت بدون زمین گذاشتن کتاب، بخونمش!!! 
مریم حسینیان توی این کتاب من رو ترسوند، من رو خندوند، کاری کرد دلم بخواد عاشق کسی باشم و در نهایت اشک من رو درآورد...
«اون‌جایی که گفت همه‌ی پسربچه‌ها گنج می‌شوند و همه دختربچه‌ها گنجشک» آه که قلبم واقعا به درد اومد.
در کل اگر کتاب‌هایی با فضای رازآلود دوست دارید و اگر صبورید تا گره‌ها در فصل‌های آخر باز شونداین کتاب به درد شما می‌خورد.
و اما نقدی که دارم مربوط به دیالوگ‌هاست،  بعضی دیالوگ‌ها خوش‌خوان نبودند طوری که فراموش می‌کردم اثر ترجمه نیست.
حالا دلم میخواد بانوی گوزن رو از مریم حسینیان بخونم که شنیدم از این کتاب، جذاب‌تر است.☄️🤍