یادداشت حوریه دادجو

        بسم الله 
اولین باری بود که کتابی از علی صفائی حائری می‌خوندم و بررسی رو انتخاب کردم. خیلی زود فهمیدم با یه نویسنده‌ی معمولی روبه‌رو نیستم. لحنش صریح بود، نگاهش منتقدانه، و مدام من رو به فکر و سؤال وادار می‌کرد.
فصل اول کتاب، که درباره‌ی دیدگاه‌ها بود، برام خیلی پر از ابهام و سؤال بود؛ انقدر که حاشیه‌های کتابم از کتاب‌های درسی‌م شلوغ‌تر شده 🙄
کتاب حس آشنایی با خودم بهم داد، ولی با چاشنی تلخی از فهم اینکه چقدر از باورهای من تقلیدیه و چقدر نسبت به آن‌چه ادعا میکنم به عنوان یک دین پذیرفتم آشنایی کمی دارم. جواب‌های ساده نداد، ولی ذهنم رو روشن‌تر کرد. برام تجربه‌ای تکان‌دهنده و مفیدی بود. حس می‌کنم باید بیشتر ازش بخونم.
دنیای صفائی حائری به نظرم جذاب میاد؛عمیق و خیره کننده است🌱