یادداشت طاها ربانی

        خوب، کتاب خیلی خوبی بود، از این لحاظ که نکته‌هایی تکی را که آدم در روال کار با آن‌ها برخورد می‌کنه نوشته، و به همین خاطر هم کاربردی است. منتهی من از سخت‌گیری شدیدی که برای به‌کارگیری کاما اعمال می‌کنه خوشم نیومد. 
نویسنده هر بار که می‌خواهد علت این سخت‌گیری را توضیح بده می‌گه که خواننده‌ی آشنا با علائم سجاوندی ممکنه برداشت اشتباهی مثلاً از کامای بعد از نهاد داشته باشه و خیال کنه که این کاما نشانه‌ی اینه که کلمه‌ی قبل از کاما، یک قلم از اقلام رشته‌ای است. اما این حرف به نظر خیلی نادرست می‌رسه و حتی اگر هم درست باشه نهایتاً این فرد آشنا با علائم سجاوندی مجبوره یک بار دیگه جمله را از اول بخونه، و این خیلی بهتر از اینه که جمله کلاً نامفهوم بشه یا مفهومش در نظر بعضی از مخاطبین عوض بشه.
نویسنده گاهی هم استفاده از علامت سکون را، به جای کاما، پیشنهاد می‌ده. من فقط در یک کتاب دیده‌ام که چنین کاری کرده‌اند و اصلاً هم خوشم نیامد و برایم جالب نبود.