یادداشت الهام تربت اصفهانی

        کتاب با سه داستان کوتاه و در موجزترین شکل ممکن سختی روابط انسانی را از طریق مشاهده‌ی رفتارهای جانوران پیرامون به تصویر می‌کشد،  جانورانی که با هم می‌جنگند، از هم خوششان نمی‌آید،  عاشق می‌شوند و درد فراق می‌کشند. انگار انسان‌ها در این سه داستان با خیره شدن به روابط بین جانوران در روابط خودشان عمیق‌تر می‌شوند،  در سخت و ناممکن بودن آن،  در اینکه چه اندازه نمی‌شود آن را توضیح داد،  در دشمنی‌های پنهان،  احساساتی که هرگز به زبان نمی‌آید و چیزهایی که در وجود خودتان هست بی آنکه ببینیدش و شما را شگفت زده می‌کند. 
کتاب علاوه بر خوش‌خوان بودن،  طراحی جلد بی‌نظیری هم دارد. 
چیز دیگری که در این داستان‌ها برای من جالب است ادبیات مکزیک است.  ادبیات مکزیک حتی وقتی دارد درباره‌ی چیزهای روزمره صحبت می ‌کند ناخوداگاه جادویی می‌شود.  سبک مورد علاقه‌ی من.  بعد از خواندن این کتاب داشتم با خودم فکر می‌کردم خوب این درست است که ما داریم در یک جهان واقعی زندگی می‌کنیم و چیزها و آدمها را لمس می‌کنیم اما همه‌ی چیزهای ممکن وقتی در ذهن ما با تجربه‌های قبلی‌مان در می‌آمیزد و خودش را باز تعریف می‌کند خیال انگیز و جادویی می‌شود.  ادبیات مکزیک اینگونه خودش را نمایان می‌کند با در هم آمیختن واقعیت و جادویی که در ذهنمان می‌سازیم و حتی گاهی در روابط روزمره‌مان هم آن را جاری می‌کنیم.  و اینگونه واقعیت را با خیال در هم می‌آمیزیم.  شاید فقط به این خاطر که دلمان می‌خواهد زندگی را درک کنیم و زندگی در واقعیت افسار گسیخته‌اش مثل یک ماهی از دستانمان می‌گریزد و پیش می‌رود گاهی بی آنکه معنایی داشته باشد. سخت، سرد و دور از دسترس.