یادداشت نازنین زهرا فلاح

        «هزار تا اما و اگر دیگر هم وجود دارد، از کجا که برنگردد توی چشم‌هایم نگاه نکند، بریده بریده و با زبان بی‌زبانی دستگیرم نکند که گیرم راست می‌گویی، کرم از خودت نبوده؟ یا بدتر از آن، با یک لبخند ژکوند نگوید که توهم نزدی؟! بالاخره ما دخترهای پانزده‌ساله عاشق‌پیشه، فکر و خیال زیاد می‌کنیم. یک چشمک هم چاشنی کارش کند که عمو کامرانت هم که با آن قد بلند و شانه‌های پهن و شقیقه‌های جوگندمی جان می‌دهد برای فکر و خیال.»