یادداشت فاطمه احمدی

        اول که قصد خواندن کتاب کردم  فکر کردم قرار است با سیلی از گله ها مواجه شوم. گلایه از کار وبار بچه ها، سختی بزرگ کردنشان و... 
ولی هرچه پیش رفتم دیدم که روایت بالا و پایینی های زندگی است، فراز و نشیب هایی که نه به خاطر تعداد بچه ها که به خاطر جنس دنیا پیش می آید و این مادر نمونه از پس سختی ها، صبورانه، فعال و هنرمندانه عبور میکند، قد میکشد و درخت وجودش تناور می شود. 
جایی گفته بود که بچه ها صبورش کرده اند. 
به نظر میرسد تعداد بچه ها بیش از اینکه  دردسر باشند، دادرس اند. 
به همه ی زنان ودختران پیشنهاد میکنم از دستش ندهند. 
هرچند برای مردان نیز خالی از درس نیست.