یادداشت تامیلا

تامیلا

1403/3/11

ما شروعش می کنیم
        خط به خط این کتاب برام پر بود از حس خوب و لبخند...

و قطعا تک تک لحظات مشترک لیلی و اتلس برام مایه ارامش و ذوق بود..
خوشحالم که تونستم بعد مدت ها بایه کتاب ارامش بگیرم و بخندم و گریه کنم..
قطعا منطقی ترین تصمیمی که لیلی میتونست برای این وضعیت زندگیش بگیره همین بود و جایی برای گله کردن باقی نمیمونه
      
27

4

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.