یادداشت H.Gh

        در کل کتاب تنهایی دختری برونگرا ، اجتماعی و با نشاط مشخصه...هیچکس به یاد آوردن خاطرات را دوست ندارد .هیچکس !! حتی همشهری هایش، حتی خانواده ی خودش، حتی خواهر دوقلویش..... و حالا  او میماند و یک دنیا خاطره که کسی را ندارد که با او به اشتراک بگذارد.اگر «الودی» و « نائومی» را ببینید ، شبیه به همیند. صورتی کک‌مکی و موهایی قرمز ..اما در چشمان نائومی چیزی به نام خاطرات پیدا نمیشود ..الودی باید  همه ی خاطرات را به دوش بکشد ، آن هم تنها....