یادداشت زینب سادات رضازاده

        نمیدانم چطور نویسندگی تولستوی را تشریح کنم. یک دانای کل ، یک خدا که انگار زیر و بم تمام شخصیت های کتاب را میداند و ما هستیم که هر لحظه جایمان را عوض میکنیم و دنیا را از منظر نگاه شخصیت دیگر میبینیم. ترس ها، محبت ها، اضطراب ها و البته عشق را خیلی واضح درک می‌کنیم.... می‌توانستم با شخصیت ها دوباره عاشق بشوم، به همه چیز شک کنم، در بحث ها شرکت کنم، نگران و دلواپس باشم و باز به یقین ایمان برسم... من صوتی کتاب را گوش دادم، همیشه آنقدر شنیده بودم که شخصیت های روسی سخت هستند که ترس داشتم برای مواجهه، اما حالا خوشحالم که توانستم گوش بدم و در تمام مدت لذت ببرم.