یادداشت فهیمه . مؤذن

        کتاب را که شروع کردم،  یاد سریال بازی مرکب افتادم اما کم کم متوجه شدم داستان متفاوتی دارد .
داستان پر از ابهام بود و سوالات زیادی را ایجاد می‌کرد که همه بی جواب می ماند ، اصلا به جزئیات پرداخته نشده بود و کلی گویی می کرد ، با این وجود  مباحث فلسفی خوبی را بیان می‌کرد. 
کلیات کتاب اما ضعیف بود ، مخصوصا پایان بندی که خیلی سریع و ناباورانه تمام شد و به داستانی با یک قهرمان مبدل شد .
برخلاف کتاب آرایش دشمن که تا پایان برای من قابل پیش بینی  نبود و اندک کششی داشت ، این کتاب خیلی کش آمد و خواندنش بیش از حد طول کشید چون کششی در من ایجاد نکرد و داستانی خیلی معمولی داشت و علیرغم این‌که‌ سبک نویسنده ، ژانر جنایی ست اما در این داستان صحنه ی جنایی و ترسناکی نداشتیم و این موضوع در حاشیه ی داستان پرورانده شده بود .