یادداشت 𝒜𝗅︎𝗅︎𝗂𝗌𝗈𝗇︎

        وقتی ۸ یا ۹ سالم بود و سرما خورده بودم، این کتاب رو خوندم و هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم اون روز به یکی از بهترین لحظات خوندنم تبدیل بشه. داستان جودی و نامه‌هایی که به بابا لَنگ‌دراز می‌نویسه، پر از امید، صداقت و حس صمیمیته.

خواندنش باعث شد حتی در روزهای مریضی و کسالت، لبخند بزنم و با جودی همراه بشم؛ حس کنم خودم هم توی اون مدرسه هستم و دنیای تازه‌ای کشف می‌کنم. بابا لَنگ‌دراز تجربه‌ایه پر از گرما و شور زندگی که هنوز بعد از سال‌ها توی ذهنم زنده است.