یادداشت توکلی

        این دومین جلدیه که از این مجموعه میخونم؛
درحالی کتاب رو به پایان میرسونم که راهی سفر اربعینم.

سالی که محرم تهران بودیم و من در یک هیئت شاهد گردهمایی آدم‌های خیلی خیلی متفاوت از هم بودم، به این فکر کردم که حسین(ع) عجب نقطه‌ی وحدت و اشتراکیه!
دوست داشتم داستان گره‌خوردن مسیر زندگی هر آدم به امام رو بشنوم.
اینکه چندسال بعد تو یک کتاب بخونمشون خیلی جذاب بود.
یه جاهایی روایت‌ها رو اینقدر نزدیک حس میکردم که منقلب میشدم، یه جاهایی هم به نظرم قابل فاکتورگرفتن بود و شاید اگه به جای مولف بودم، برای این کتاب انتخابشون نمیکردم.
به هررو فکر میکنم این داستان‌هایی که شاید حواشی به نظر بیان، گاهی خود اصل مطلبن.
ایده‌ی این حرکت خیلی قابل ستایشه و چه خوب که ادامه یافته.