یادداشت Fati Hassanpour

        نمی‌توانم پنهان کنم نامت را در گلویم و تو‌را در جانم
گل با عطر خود چه کند؟
گندمزار، خوشه‌های گندمش را کجا برد؟
طاووس ، پرهایش را
و چراغ، روغنش را چه کند؟
تو را کجا برم؟کجا پنهانت کنم؟
وقتی مردم در اشاره‌ی دست‌هایم، طنین صدایم، نظم قدم‌هایم تو را می‌بینند.