یادداشت Farideh

        ممنونم ازت کنولپ. تو بهم اینده ای رو نشون دادی که دوستش ندارم. منو به رفتارهایی اگاه کردی که داشتم پیشه زندگیم میکردم.
تو اسمت ازاده است ولی از دنیا بریده ای. 
تو همیشه شور و شوق کودکانه داری ولی بودن و نبودنت فرقی به حال دنیا نداره. 
تو برای لحظاتی تازگی و امید به همراه میاری ولی فقط برای قاب کردن مناسبی. اونجایی که باید بکار بیای نیستی و نمیشه روت حساب کرد.
تو فکر میکنی داری زندگی میکنی ولی درواقع داری دنیا رو نظاره میکنی و تو بازی نیستی. 
تو زندگی رو یه جا قمار کردی و انرژی، قدرت فکر، توان بدنی و جوونیتو یه جا دادی رفت. 
تو دوران طلایی داشتی که هر کسی عاشقت میشه ولی زود پژمرده شدی و اثری ازت نموند.