یادداشت ملیکا خوش‌نژاد
1401/12/23
خیلی خوشحالم که فرصتی پیش آمد بعد از سال‌ها دوباره این کتاب نازنین را خواندم. این بار حتی از دفعه‌ی اول هم بیشتر لذت بردم و این معجزه‌ی بازخوانی است و البته بهره‌مندی از فرصت در جمع خواندن و صحبت در مورد این کتاب‌های زیبا.
اینکه گریس لین به ریشه‌هایش بازگشته و تلاش دارد با درهم‌آمیختن افسانه‌ها و اسطوره‌های کهن سرزمین مادری‌اش داستانی نو خلق بکند واقعاً الهام‌بخش است و من همیشه از چنین رویکردهایی بی‌نهایت لذت می‌برم. کتاب بسیار نرم و مهربان و روشن است، در عمیق‌ترین جای قلبت شمعی روشن می‌کند و با خواندنش احساس می‌کنی از دل قصه‌ها، هنوز می‌توان نور و معجزه را بیرون کشید، هنوز می‌توان ادامه داد و از مهربانی آدم‌ها ناامید نشد. بعضی از داستان‌های کوچکی که در دل کتاب بازگو می‌شدند همیشه در قلبم پررنگ خواند ماند؛ مثل داستان مروارید اژدها و کاغذ خوشبختی.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.