یادداشت نورالله قلی زاده

        ما برای چی دور هم جمع میشیم؟
اکثر این جمع ها یا از روی عادته یا تقلیده 
اولین چیزی که باید در جمع ها مدنظر داشته باشیم نیاز افراد هست. این که تک تک افراد چه کمبود هایی دارند که در این جمع باید اشباع بشه؟
مثلاً یکی باید از لحاظ عاطفی مورد توجه قرار بگیره یکی از لحاظ فکری یکی از لحاظ مالی و...
مسئله ی بعد اینه که این نیاز ها به چه روشی و از چه طریقی باید برآورده بشه. یک نفر با محبت به حرکت درمیاد یک نفر با تشر و یک نفر با صحبت.
و در آخر باید دید آیا این جمع اون حاصل جمع دلخواه رو داره یا نه؟
یک سری نکات هم هست که افرادی که میخوان در این جمع ها رشد کنند و در صراط حرکت کنند باید رعایت بکنند و باید یک سری از ویژگی ها رو از خودشون دور کنند
مثل توقع داشتن، انتظار از دیگران، برون فکنی(تبرئه کردن خودمون از تقصیرات) و شتاب که این آخری از همه مهم تره. مرحوم صفایی درمورد این ویژگی آخر یک مثال قشنگی میزنه. اینکه ما اغلب شبیه اون چوپانی هستیم که با یک دست به گوسفند غذا میده و با یک دست دیگه دنبه گوسفند رو اندازه میگیره که ببینه با این غذا به دنبه اضافه شده یا نه!

خلاصه که باید مواظب حاصل جمع هامون باشیم. 
چون که این جمع ها از اون هایی هست که ماشین حساب هم به راحتی از پسش بر نمیاد!

اللهم اجمعنا علی کلمة التقوا انک احق بها و اهلها