یادداشت سامان

        این کتاب حاصل چندین جلسه گفت و گو و مصاحبه آقای بنوعزیزی با شاهرخ مسکوب در سال 66 شمسی است که ما با برخی نظرات سیاسی و فرهنگی مسکوب در این کتاب آشنا می‌شیم. خوندن نظرات اندیشمند و متفکری چون مسکوب جالب و قابل تامله و برای منی که به مسکوب علاقه مند هم هستم، جذابیت هم داره . موضوعات گوناگونی در کتاب در موردش صحبت میشه از قبیل علل عدم کامیابی مشروطه و نگاه گذرای مسکوب به فرهنگ و سیاست 
 دوره رضاخان..بعد از این وارد خاطرات عضویت مسکوب در حزب توده و دوران زندانی که در دهه سی‌ام گذراند می‌شیم و این گفت و گوها بخش اعظم کتاب رو تشکیل می‌دند.یک سوم انتهایی کتاب گفت و گو به سمتی میره که مسکوب کمی در مورد زبان و ادبیات حرف می‌زنه و بعد از اون  به نقد عقاید جلال آل احمد می‌پردازه که مباحث جالبی بود.. مسکوب از روشنگران و نقش اونها میگه و در انتهای کتاب از انقلاب سال 57 هم کمی حرف می‌زنه. اگر علاقه بیشتری به نظرات مسکوب در مورد انقلاب دارید، حدودا 120 صفحه ابتدایی کتاب روزها در راه که یادداشت‌های روزانه مسکوب هست در مورد انقلاب بیشتر و کاملتر صحبت کرده.
اگر جای آقای بنوعزیزی بودم، مباحث مربوط به حزب توده و زندان مسکوب رو کوتاه‌تر میکردم و سعی میکردم از موضوعات بیشتری از این فرهیخته ای که رو به روم نشسته سوال کنم.به نظرم اینطوری کتاب هم پربارتر می‌شد ..

ختم کلام این ریویو جمله ای از مسکوب در این کتاب باشه که شخصا بسیار بهش معتقدم :

من گمان می‌کنم ما مردمی هستیم که آرمان‌های سیاسی‌مان را با واقعیت‌های سیاسی همیشه اشتباه کردیم و این موضوع را یاد نگرفتیم که سیاست ورزیدن، راه بردن همین واقعیتی است که وجود دارد، آن هم در راه آرمان‌ها، نه لزوما اجرای آرمان‌ها در آینده نزدیک.