یادداشت آرزو حسام

        اینم از اون دست کتاب‌های اورریتد بود که بوک‌بلاگرها با آب‌وتاب دادن‌هاشون توقعم رو ازش بالا برده بودن. 
نیمه‌ی اول کتاب برام جالب و ملموس بود و فکر می‌کردم تا انتها قراره با ذهن مضطرب نیکلا همراه بشم اما یهو ژانر کتاب عوض شد و با یه داستان جنایی-معمایی بی‌چفت و بست مواجه شدم. 
پ.ن: آخر هم متوجه نشدم مواجهه‌ نهایی هودکان و نیکلا چه پوینتی داشت.