یادداشت نیما اکبرخانی

        تجربه خیلی خاص آقای سعید ابوطالب کتاب رو خواندنی می کنه و از طرف دیگه قلم ایشون که سعی کرده روایت رو مثل یک داستان پست مدرن بیان کنه به کلیت کتاب ضربه ی شدیدی می زنه. طوری که من به سختی توانستم از فصل اول عبور کنم . 
به نظرم هیچ احتیاجی به قلم ورزی ادبی نبود و این کتاب هم می تونست مثل کتب خاطرات زیادی که تا کنون خوانده ایم با روایتی خطی و مستقیم و روایت بشه و از طرف دیگر خیل دقیق تر به جزئیات بپردازه . که اینطور نبود و نشد. 
در هر حال کتاب حتما ارزش خواندن را دارد . بخوانید .
پی نوشت : سال 2003 همزمان با هجوم آمریکایی ها به عراق سعید ابوطالب و سهیل کریمی دو مستند ساز ایرانی وارد خاک عراق شده و آنجا اقدام به مستند سازی می کنند. آن ها در یک ایست بازرسی نیرو های آمریکایی دستگیر می شوند و .... 
این کتاب روایت همان سفر است .