یادداشت dream.m

        گُ گُ ل توی زندگیش درد و مرض زیادی کشید، و از انواع بیماری های جسمی و روانی رنج می‌برد که یکیش اختلال خوردن بود. اون دوره های متناوب پرخوری و اجتناب از خوردن داشت که در نهایت هم اینطور که گفته شده علت مرگش گرسنگی شدید بعلت اجتناب از دریافت غذا بوده. 
شاید بخاطر همین اختلاله که توی داستانش اینقدر روی توصیف انواع غذا و نوشیدنی و طرز تهیه شون تمرکز کرده ، و به خرده فرهنگ شکم‌چرانی به اندازه انتقاد از بروکراسی اداری معیوب و پول پرستی توجه نشون داده.
.....
اغلب خوانندگان گوگول این رمان رو بهترین اثر این نویسنده میدونن، که خب من متاسفانه نمیتونم باهاشون موافق باشم. 
البته تا آخر بخش اول کتاب میتونستم با این ایده موافقت کنم ولی بعد از خوندن بخش دوم واقعا ناامید شدم. بخش دوم کاملا با تمام معیارهای زیباشناسانه طنز و نثر گوگول در تضاد بود و یک چرخش ناجور به سمت ادبیات اخلاقگرایانه و تعلیمی داشت(فاز نصیحت و عاقبت اندیشی برداشت) و این حرکت بنظرم امتیاز کتاب رو پایین کشید.
من درک میکنم که گوگول چقدر برای روسها اهمیت داره چون بنیانگذار سبک رئالیسم انتقادی در اون کشور و در کنار پوشکین جریان ساز بزرگی هستش (هرچند به شکل متفاوت ) بطوريکه روسها برای گوگول به اندازه انگليسی ها برای شکسپیر تعصب میکشن و غیرتی میشن. 
اما خب من لزومی نمیبینم متعصب باشم و بخصوص این کتاب رو بپرستم