یادداشت مهدی لطف‌آبادی

لبخند باشکوه آقای گیل
        به نظرم نمایشنامه‌های رادی چه از لحاظ تم، چه از لحاظ فرم و چه از لحاظ فضاها و شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌ها بیش از حد دارن تکراری می‌شن و نمی‌شه اونقدر بین نمایشنامه‌هاش تفاوت قائل شد. این نمایشنامه هم حداقل به خاطر دیالوگ‌های پرزرق و برق و طولانی شخصیت‌ها خیلی ملال‌آور بود.
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.