یادداشت فاطمه مطاعی

        دومین کتابیه که از آقای نبویان خوندم. اولیش قصه‌های امیرعلی ۱ بود، از نظر طنز داستان باید بگم که قصه‌های امیر علی خیلی سر تر بود. در هر دو کتاب از کلمات واقعا جالبی استفاده شده که هر بار با خودم می‌گفتم چطور این‌ها به ذهن آقای نبویان رسیده! 
این که این کتاب در دوران قرنطینه کرونا نوشته شده هم خیلی مهمه چون اون زمان که همه نگران سلامتیمون بودیم ایشون به فکرشون رسیده کتاب بنویسن و این قابل تقدیره.