یادداشت مهدیار فاطمی

        بریده‌ای از کتاب:
"خیال نمی‌کردم اینطور به آرزوی همیشگی‌ام برسم‌.نویسندگی برای من آرزد که نه، رویا بود.
نوشته‌هایم را بیشتر برای خودم نگه می‌داشتم و این آرزو برایم شبیه راز بود؛ رازی که فقط با تو در میانش گذاشتم. رازم را که فهمیدی
خندیدی و گفتی:
من هر طور شده تو رو به آرزوت می‌رسونم."

قلم‌شون روان و دلنشین بود.
خوش به سعادت‌شون.
شهید پورهنگ، ازین رازها دارم‌!