یادداشت امید مژده گو

        توصیفات مکانی و پرداختن به جزئیات واقعا خوبه، حس شاعرانه‌ای که توی نوع نگاه نویسنده به محیط وجود داره هم همینطور اما گاهی اوقات این زیاده روی شاعرانه آدم رو از روایت دور می‌کنه. 
شخصیت پردازی ضعیف و ناقصی داره، دیالوگ تمام شخصیت‌ها به یک سبک و زبان می‌خوره و انگار نه انگار شخص دیگری هست.
همین پرداخت زیاد به جزئیاتش بیشتر جاها کلیات رو از ذهن آدم پاک می‌کنه.
داستان‌ها طرح و ایده نسبتا خوبی دارن، جوری نیستن که حوصله سر بر باشن
اولین اثری بود که از آل احمد خوندم