یادداشت

        جمع اضداد. توصیفی که می‌تونم برای شهید عبدالله باقری به کار ببرم. پسر شر و شور دهه شصتی با هیکلی تنومند و چهره‌ای جدی و شاید خشن، اما روحیه‌ای لطیف و فوق‌العاده احساساتی.
آدمی معمولی، با سرگذشتی معمولی و روزمره‌های معمولی که یک بار دیگه به من ثابت کرد شهدا، افرادی از جنس خودمان هستند، فقط کمی مهربان‌تر!
چیزی که در این کتاب به نظرم برجسته بود اینه که با هر کدوم از روایت‌های مادر، همسر، برادر و دوست شهید، زوایای مختلفی از یک شخصیت برای مخاطب به نمایش درمیاد.