یادداشت زهرا ساعدی

        کتاب با داستان عشق هانی یادگاری شروع می‌شود و کم‌کم آدم‌های‌ دیگر هم وارد قصه می‌شوند. «عشق و چیزهای دیگر» با وجود حجم کم و محوریت هانی شخصیت‌های زیادی دارد که بعضی خوب و بعضی نه چندان خوب شخصیت‌پردازی شده‌اند. مثلا به نظرم شخصیت کریم جوجو با وجود حضور پررنگش چندان درست پرداخت نشده بود و شخصیت پدر هانی با وجود حضور کمرنگ شخصیت‌پردازی‌ خوبی داشت. از طرفی به نظرم حضور بعضی از این شخصیت‌ها چندان ضروری نبود و قصه‌ی فرعی بی‌موردی را اضافه کرده بود. مثلا بهار خواهر بهرام که معلوم نشد چه به سرش آمد. دو ویژگی جالب این کتاب برای من، لحن و مدل روایت هانی و طنز کمرنگش بود و کشش داستان. اتفاقات داستان با ریتم خوبی جلو می‌رفت و ذهن را درگیر می‌کرد. اما پایان‌بندی به نظرم کمی عجله‌ای و سردستی بود. 
نکته‌ی فرعی: من قبل از این کتاب، نیچه گریه کرد را خوانده بودم و تمام نقل‌قول‌ها از نیچه در همین کتاب آمده بود.