یادداشت نعیمک

        الان که می‌نویسم تا نیمۀ جلد سوم (مترو 2035) هم خواندم و باید بگویم که جلد دوم از نظر داستان‌پردازی از هر دو جلد دیگر بهتر است و جذابیت بیشتری دارد. البته مثل هر دو داستان دیگر گاهی اتفاقات عجیبی می‌افتد که انگار نباید می‌افتاد و حس می‌شود آب‌ بسته شده به داستان. داستان واقعاً ترسناک است. اینکه در مترو گیر بیفتی و دیگر نتوانی روی زمین راه بیفتی حس عجیبی است و من داستان را در متروی تهران خواندم و با خودم فکر می‌کردم اگر تهران چنین اتفاقی بیفتد حتماً همگی تلف خواهیم شد. 
ماجراها شاید در چند ایستگاه نزدیک بهم اتفاق بیفتند اما مین طی کردن مسیرهای کوتاه در تاریکی و سیاهی بسیار نفس‌گیر است. در داستان بیماری مرموزی رخ داده و افراد زیادی اطلاع ندارند اما گروه کوچکی عازم شدند تا بیماران را از بین ببرند چون درمانی نیست و قبلاً هم چنین کاری کردند. کشتن آدم‌ها برای زنده ماندن بقیه ایدۀ جذابی است و باز هم تکرار می‌کنم که ایدۀ زندگی در مترو بر جذابیت و سیاهی ماجرا بیشتر می‌افزاید. 
من بازی را انجام ندادم وگرنه با آن هم مقایسه می‌کردم اما تنها پیشنهادی که دارم این است که نقشۀ مترو روسیه را دانلود کنید و کنار دست‌تان بگذارید. خیلی به فهم داستان و سِیر حرکت شخصیت‌ها کمک می‌کند.