یادداشت محمد میرزایی

        
کتاب "نامه های عاشقانه" به ترجمه آزاده مسعودنیا، سلسله نامه های عاشقانه «جبران خلیل جبران» به «می زیاده» می‌باشد. 
معمولا نامه های عاشقانه ای که با زبان ما ایرانی ها همگون نیست، حامل عبارات لطیفی که خود نویسنده انتخاب می‌کند نخواهد بود، و عمده روی محتوا تاکید می‌شود. این اثر هم مستثنی از این اصل نیست گرچه دارای واژه های ادبی هم بود که مترجم به خوبی به کار برده بود، و سطح نامه ها را به مستوای نامه‌های ادبی_عاشقانه رسانده بود. 
به جز چند جمله زیبا، از روند نامه ها خوشم نیامد. 
ای کاش نامه های می زیاده هم در کنار نامه های خلیل جبران آورده می‌شد تا مخاطب رفت و برگشت آن، و ناظر بودن کلام را به خوبی متوجه می‌شد. 
قابل ذکر است که بسیاری از نامه ها دچار کلیشه شدند
متأسفانه فراز و نشیب نامه ها هم میل به "افتضاح" داشت و به جز چند عبارت، ابراز احساسات عمیقی را شاهد نبودیم. 

✔️ این کتاب در حدود 200 صفحه جمع آوری شده است، و من با صدای مهدی پاکدل آن را استماع نمودم.