یادداشت
1403/1/4
*بسم رب الشهدا، بسم رب النور* انگار آمده بود تا نماند؛ از اول هم ماندنی نبود، آخر یک #جهادی بود و جهادیها عادت ندارند که یکجا بمانند؛ پس #حرکت لازمه وجودیشان میشود. او جهاد را معنا کرد در روزهایی که خانههای روستائیان مازنی سامان میداد. جهاد را معنا کرد، آن روزهایی که در سوز سرما زمستان آذربایجان، زلزله زدگان را از آوارگی در آورد. جهاد را معنا کرد، زمانی که در یادمانهای هشت سال دفاع مقدس، خاک پای زائرانش را سرمه چشمان خویش کرد. جهاد را معنا کرد؛ شاید با دادن جانش برای #زینب(ع). راستی اسم زینب آمد؛ زینبی که هرگز پدر را ندید و #ابوزینبی که دخترش را در آغوش نکشید. سلام خدا بر تو ای شهید راه #عشق. مردان هزار دریا، خوردند و تشنه مردند تو مست از چه گشتی، چون جرعهای نخوردی صلی اله علیک یا اباعبداللّٰه
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.