یادداشت صدیقه قربانی

        ژانر متفاوتی از کتاب تالیفی نوجوان بود. داستان در مجموع یکدست بود و انسجام داشت و بهتر است بگویم خط داستانی منطقی داشت اما انگار نویسنده در فضای داستان هایی مثل لوبیا سحرآمیز یا آلیس در سرزمین عجایب و ترکیبی از داستان های پلیسی هم بوده،هر چند معجونی که خلق شده یک کار نو در آمده و نمی توان گفت تقلیدی است اما بوی این داستان ها هم  از آن قابل استشمام بود.
تا قبل خواندن کتاب فکر می کردم شخصیت اصلی کتاب مرد است.