نمایش‌نامهٔ معمولی‌ای بود. اگه اسم چخوف روی کتاب نبود اصلاً سمتش نمی‌رفتم. دو نمایش‌نامهٔ اول، موقعیتِ طنزِ بامزه‌ای داشت. ایدهٔ تبدیلِ ناگهانیِ موقعیتِ خشم و غضب به عشق و دل‌باختن، جذاب و وسوسه‌برانگیزه. دو ستاره‌ای که دادم رو فقط به هم‌این ایده‌ش دادم.
نمایش‌نامهٔ سوم هم مزخرف بود.
