یادداشت سیده حمیده حسنی

چوب نروژی
        اولین تجربه ام از آثار موراکامی ، جذبم کرد ، لذت بردم و چند روزی با شخصیت هاش زندگی کردم ، البته که بار غمش زیاد بود ، از سرنوشت شخصیت های اصلی گذشته ، حسی که مرگ پدر میدوری یا حتی ناپدید شدن گروه ضربت  بهم القا کرد ، نا امیدی بود و نا امیدی ...
ترجمه مهدی غبرایی ، سانسور داشت ؟ بله
به نظر من بد بود ؟ اصلا
به نظر من ( تاکید می کنم ) سانسور هیچ ضربه ای به اصل داستان نزد و فقط تمیزش کرد .
** بعد از خواندن کتاب قسمت های سانسوری رو با متن اصلی مقایسه کردم .
      
14

5

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.