یادداشت عین راء

        ماجرای سفر نویسنده کتاب و دوستش به سوریه، برای تکمیل تحقیق در مورد یکی از شهدای مدافع حرم است. 

 لا به لای کتاب چند نکته خیلی توی چشمم پررنگ جلوه کرد. یکی سختی های مدافعان حرم و یکی مسئله ناامنی و یکی هم اینکه نویسنده یکجا به روستا یا شهری اشاره می کند که نسبت به جنگ و اتفاقات بی تفاوت شده بودند! نه بی تفاوتیِ مثبت که یعنی نترسند! نه! نمی ترسیدند اما برایشان فرقی نداشت چه کسی بالای سرشان بایستد! این بی تفاوتی و بی اهمیتی به جایی رسیده بود که مردم داشتند به خرید و زندگی روزمره می پرداختند و کمی آن طرف تر درگیری بود و انگار نه انگار! و این بی تفاوتی خیلی ضربه می زند.

کتاب جالبی است در کل ولی گاهی به علت ناآشنایی بنده به اسامی یا حافظه کمِ من، رشته بحث از دستم در می رفت! 

خواندنش را به همه می توان توصیه کرد.