یادداشت بابک

        نمیتونم بگم عالی بود، از طرفی نمیتونم بگم کتاب متوسطی بود، داستان جذابیت داشت، خصوصا در نیمه‌ی اول.
 
ایرادهایی هم داشت؛ مثلا ورود خروج بدون توضیح کاراکتر‌ها یکمی تو ذوق میزد.

در کل اما کتاب شیرینی بود، در کنار روند سریع داستان دستورهای پخت و پز در کمال آرامش گفته می‌شد و انگار خنثی کننده‌ی هیاهوی زندگی بود.

مشخصا تاثیر تجربه‌ی فردی نویسنده از آشپزی و جداسازی اون  از محیط کاملا مشهود بود و شاید پر رنگ‌ترین نقطه مثبت کتاب هم همین بود.

پرداختنش به نقش زنان در تحولات مکزیک و سنت‌های غالب جامعه در قالب رئالیسم جادویی کتاب رو منحصر به‌ فرد کرده. 

کتاب از طرفی خیلی منو یاد کتاب «بلندی‌های بادگیر» و «راهنمای مردن با گیاهان دارویی» انداخت.