یادداشت میثم عصاره
دیروز
هرکاری بکنم ، نمی تونم آذرباد رو دوست نداشته باشم . شخصیت آذر با تمام ایستادگی اش ، اهدافش و افراد پیرامونش در قلب من جا گرفتند و بعید می دونم به این زودی ها از یادم بروند . اونقدر که از تلخی کتاب گفتند ، ترسیدم . ولی آذرباد در تاریکی به دنبال نور می گرده و این قابل تقدیره ، همین موضوع از تلخی موضوع مهاجرت کم میکنه ، چون ایستادن میل به زندگی است و میل به زندگی امید و امید دلیل زندگی ...... درکل ، آذرباد و شخصیت های این رمان ، یک گوشه از ذهن شما ، تا مدت ها به زندگی ادامه خواهند داد .
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.