یادداشت

        نویسنده یه جاهایی پرداخت به مضمون براش با اهمیت‌تر از داستان پردازی میشه. این کتاب رو سخت خوان کرده بود. نمیشه گفت بده اما برای منی که فرهنگم مغایرت داشت و آنارشیسم و سوسیالیم هیچ وقت دغدغم نبوده زیادی حوصله سربر بود.  (اوایل کتاب زیادی تو ذوق می‌زنه و یجوری از متن زده بیرون  اما  کم کم که بری جلو بهتر میشه)
قوت کار توی ریتم تند داستانه یعنی به خودت میای میبینی اِ صفحه هفتادی! اِ تموم شد!
پلات خوب و باورپذیری داشت.
توی پایان بندی نویسنده قدرت خودشو نشون میده‌. منکه وقتی کتاب تموم شد به رومن گاری گفتم:( حالا شد. بیخودی نیست که عشق منی.)
🌱💚