یادداشت روژان صادقی

        سه تا ستاره کامل نه کمتر و نه بیشتر!
چیزی که باعث شد همون اول کار شیفته ی قلم Paula Hawkins بشم شخصیت پردازی بی نظیری بود که آدم های تو داستان داشتن. طوری که هر لحظه میتونستی خودتو جاشون بذاری و هر دفعه که فصل از زبون يه نفر ديگه ميشه احساسات اون آدم رو تمام و کمال درک کنی طوری که انگار خودت تمام اون لحظات رو تجربه کردی.
دقیقا با همین امید هم رفتم سراغ این کتاب ولی ناامیدم کرد! درسته از خیلی کتاب های ديگه تو شخصیت پردازی جلوتر بود ولی نسبت به کتاب قبليش ضعیف عمل کرده بود. شاید دلیلش زیادی شخصیت های داستان بود که باعث شد اونجور که باید و شاید نشه به هر شخصیت پرداخته بشه.
از طرفی معمای داستان Into The Water خیلی ساده تر از The Girl On The Train بود و خیلی کم پيش ميومد که در طول داستان غافلگیر بشی.
ولی به هر حال شکی در قلم خوبی که نویسنده داره نیست که باعث ميشه در کمترین زمان ممکن سعی کنی کتاب رو تموم کنی. 
نویسنده ای که شاهکار خلق میکنه کارش خیلی سخته! چون همه،بقیه کارهاش رو نسبت به شاهکارش میسنجند!