یادداشت پانته‌آ صابری

        کتاب گفت و گویی طولانی در طول چندسال و درزمان پیری دیوید هاکنیه.
گاهی جمله‌ها بی ربط می‌شن و هی مجبوری برگردی بخونی تا اتصال هرخط به خط قبلی رو پیدا کنی. اما دیدن دنیایی که هاکنی با این ظرافت به آن نگاه می‌کنه بسیار جذاب و لذتبخشه.
در  جایی از کتاب دیوید هاکنی شروع به نقاشی با آیفون می کنه، گل هایی میکشه و هرروز برای دوستانش می‌فرسته. معتقده اینجوری دوستاش هرروز صبح گل‌ تازه دارند. گل‌هایی که پژمرده نمی‌شوند.