یادداشت

        به نام او که ربّ است. سخت‌ترین کتابی که از مرحوم صفایی حائری خوانده‌ام. به نظرم کتاب به یک ویراستاری حرفه‌ای نیاز دارد. مطالب پراکنده هستند و اگر حواس مخاطب نباشد، نمی‌داند قرار است از کجا به کجا برسد. توصیه می کنم مخاطب کتاب روند بحث را جایی یادداشت کند تا متوجه شود که ابتدا و انتهای بحث چه بوده است. با تمام این ها خواندنش برای تمام کسانی که در حوزه تربیت فعالیت می کنند، به ویژه مسئولان دستگاه های ارشاد کننده! توصیه می شود. شاید اگر متولیان فرهنگ در این جامعه به همین یک جمله از کتاب برسند کافی باشد " اگر لباس کسی را عوض کردیم و با شعار و تلقین و تشویق و تهدید، داغش کردیم (بی آنکه از درون روشنش کرده باشیم) ناچار در محیطی دیگر سرد می شود و یخ می زند"