یادداشت Ryhnn

        『هو النور』
توی review جلد قبلی فکر کنم یادم رفت راجع به تصاویر مجموعه نارنیا چیزی بگم. واقعا تصاویر زیبا و قشنگی داره طوری که من توی این جلد گاهی مکث می‌کردم و سعی می‌کردم جزئیات تصاویر رو با توصیف‌های نویسنده انطباق بدم.

شخصیت‌ها بسیار برای من دوست‌داشتنی بودن و دوباره میشه گفت مفهوم آموزنده‌ای داشت. مثل اونجایی که اسلان راجع به کشته شدن یه بی‌گناه به جای گناهکار و پیامدش توضیح میداد.
 
▪︎اسلان مثل جلد قبل شخصیت برجسته‌ای بود. مخصوصا اون آخراش که لوسی داشت ادموند رو نجات می‌داد و برگشت بهش گفت که بقیه هم در حال مرگن و چند نفر دیگه باید بخاطر ادموند کشته بشن.

▪︎امتیاز من درواقع ۴/۵ئه.
درسته که خیلی دوستش داشتم و فانتزی بسیار جذابی داشت اما یه سری چیزها برای من به شخصه مبهم بود. 

▪︎بچه‌ها چرا هیچ‌وقت سعی نکردن به دنیای خودشون بازگردن؟ می‌دونم که نارنیا جذاب‌تره و مسئولیت فرمانروایی بر نارنیا رو به عهده گرفته بودن و هر چی بزرگ‌تر شدن بیشتر و بیشتر زندگی سابق‌شون رو فراموش کردن اما خب بازم آدم در وهله اول با خودش نمیگه که خانواده‌ام نگران میشن؟