یادداشت سمانه رحمدل

                رفتم سرچ کردم،  دیدم پروفسور اولین رمان شارلوت است. واقعا هم حالت دست‌گرمی دارد برای نوشتنِ جین ایر و ویلت. دست‌گرمیِ چندان بدی هم از آب در نیامده. کمی از استادیِ شارلوت را در خلق کاراکترهای درونگرا، گوشت‌تلخ و آزاده نشان می‌دهد. شروع و میانه‌ی خوش ریتمی دارد،  ولی در یک سوم آخر حسابی کم افت و خیز می‌شود. 
مذکر بودنِ کاراکتر اصلی، یک حال غریب و رمزآلود ایجاد کرده. شخصیت‌ زنِ معلومِ دو کتاب دیگر را، اینجا پا به پای شخصیتِ مرد کشف می‌کنیم.  
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.